Interviews

De Morgen, 06 februari 2008
Jeroen Versteele

Over Saint Amour 2008

Anne Provoost is schrijfster van jeugdklassiekers als Vallen en De arkvaarders. Vorig jaar verscheen het zinderende In de zon kijken. Momenteel is Provoost druk bezig met de organisatie van Zogezegd in Gent, het literaire festival dat ze cureert voor Radio 1.

Wat gaat u voorlezen op Saint Amour?

“Liefdesbrieven. Creatief Schrijven vroeg aan enkele schrijvers om liefdesbrieven te schrijven aan collega’s. Die brieven zouden dan op hun website verschijnen. Yves Petry en Annelies Verbeke vormen een fictief koppel. Ikzelf heb Bernard Dewulf gevraagd als schrijfpartner. Omdat hij het, als hij over de liefde schrijft, steeds over een bijzonder soort liefde heeft: de langdurige liefde, een liefde die bezegeld is met kinderen. Een boeiend thema, vind ik. De liefde tussen ouders met kinderen is een soort driehoekstederheid. De kinderen vormen een externe kracht die de liefde voor je partner nog intenser maakt.
“Hoe fysiek is moederliefde? Ook dat is een vraag die ik graag literair wil exploreren. Je bent als moeder verslingerd aan de lichamen van je kinderen, terwijl je beseft dat die vertedering steeds meer eenrichtingsverkeer wordt. Je kinderen beginnen fysiek naar andere mensen te verlangen.”

Is het genre van de brievenroman aan herwaardering toe?

“Ik vind van wel. Al vraag ik me af of je de vorm van een briefwisseling vandaag nog een hele roman lang kunt volhouden, vermits er nu zoveel andere communicatievormen zijn. Toch zijn er schitterende recente voorbeelden, zoals Postcards van Annie Proulx.”

Wat is het geheim van de goeie liefdesbrief?

“Beperk je niet tot eindeloze liefdesverklaringen. Je moet elkaar iets te vertellen hebben. Anders verval je snel in stroperige clichés. Ik kom weer op het thema van de moederliefde, maar in de brieven die mijn alter ego naar dat van Bernard Dewulf schrijft, merk ik hoeveel liefde en tederheid je kunt delen met je partner door lyrisch te verhalen over je opgroeiende kinderen.
“Bernard en ik hebben ook besloten dat onze schrijvende alter ego’s vermoeden dat hun brieven niet bij de geadresseerde zullen arriveren. We schrijven allebei naar een vermiste, afwezige, misschien gestorven geliefde. Dat levert de mooiste, meest smachtende brieven op.”

En erotische literatuur, is dat iets voor u?

“Ter voorbereiding van Zogezegd in Gent ben ik Gangreen van Jef Geeraerts aan het lezen. Dat gaat bijna alleen maar over lichamelijkheid. Ik vind het overweldigend. Verder verdiep ik me voor dat festival in de blote vrouwenprentjes van Boon. Ik heb al een ideetje wat ik met zijn feminatheek in Gent ga doen!”